توزیع جغرافیایی فقر مسکن و پراکندگی زنان مطلّقه خانه دار در مناطق ۲۲ گانه تهران

طرح مسأله: همزمان با رشد کالبدی شهر تهران، مشکلات تامین مسکن مناسب به ویژه برای زنان مطلّقه خانه دار روزبه روز دشوارتر می شود. مسأله این است که چه نوع رابطه ای میان توزیع جغرافیایی مسکن فقیرانه و پراکنش درصد زنان مطلّقه خانه دار در مناطق 22گانه تهران وجود دارد؟ روش: در این پژوهش، فقر در مناطق 22 گانه تهران بر اساس دو شاخص درصد زنان مطلّقه خانه دار و درصد خانوارهای چهار نفره به بالای ساکن در یک اتاق مورد بررسی قرار گرفته و با نرم افزار gis نقشه های آن ترسیم گردیده است. یافته ها: یافته ها نشان می دهند دو شاخص «درصد خانوارهای چهار نفره و بالاتر ساکن در یک اتاق» به عنوان معیار فقر مسکن، و «درصد زنان مطلّقه خانه دار» در مناطق مرکزی و جنوب شهر تهران بیش از سایر مناطق تراکم دارند. نتایج: با توجه به یافته های تحقیق، یکی از راهکارهای کاهش فقر و محرومیت لزوم دخالت دولت در تامین مسکن و توجه ویژه در زمینه احداث مساکن مناسب برای گروه های کم درآمد با تاکید بر زنان مطلّقه خانه دار است.